---

Arauca was volgens het koloniserende verslag vóór 1870 een Arawak inheems dorp (dat zich op de huidige locatie van het Caldas-park bevond). Op 4 december 1870 werd Fr. Juan Isidro Daboín behorende tot de Sociëteit van Jezus, uit Barinas. Voor dezelfde data wordt de eerste parochie gebouwd nabij de huidige kathedraal. In 1816 was de stad Arauca het toneel van doortocht en rekrutering voor de troepen onder leiding van Simón Bolívar. Aldus zichzelf voor een periode van vier maanden als hoofdstad van de Republiek Nieuw-Granada. In 1899 bereikten de Colombiaans-Venezolaanse betrekkingen het meest kritieke punt, waarbij Arauca onder controle werd gebracht van de Venezolaanse federale troepen met de instemming en deelname van bevrijde leden die samen met generaal Foción Soto en Rafael Uribe zouden deelnemen aan de Duizenddaagse Oorlog. Uribe. Te midden van de politieke consternatie en de hegemonie van de conservatieve elite, komt Antonio Laverde in opstand tegen de conservatieve autoriteit van Boyacá, waarbij hij de lokale overheid vernielt en de beëindiging van Arauca richting Boyacá bevordert, wordt hij militair verslagen en geëmigreerd naar Venezuela. In 1911 werd er een district opgericht bij departementale verordening van Boyacá en bij wet, in hetzelfde jaar werd de Apostolische Prefectuur opgericht met de Franse bisschop Monseigneur Émile Larqueré als eerste manager.

In 1916 werd het onafhankelijkheidsregime van Humberto Gómez en Arévalo Cedeño opgericht, die de onafhankelijkheid van de bevolking en het huidige departementale grondgebied uitriepen. Hoewel de Republiek Arauca niet de formele erkenning had van een staatsentiteit, was het een duidelijke uitdrukking van de zelfverloochening en verwaarlozing die deze regio heeft geleden. Tijdens de machtsovername aan de vooravond van de onafhankelijkheid werd het hoofdkwartier van de Colombiaanse Nationale Garde ingenomen, ´´ als gevolg van die aanval stierven de speciale commissaris, generaal Esteban Escallón en kolonel Pedro Ramírez met acht van zijn metgezellen. Gómez en zijn ondergeschikten verbrandden de dossiers van het speciale politiebureau, de rechtbank en het burgemeesterskantoor; Meer dan tweeduizend peso's werden gestolen van de douane en administratie van de haciënda; Ze stalen ook vee, dieren en geld in een niet af te schrijven hoeveelheid, van alle rijke mensen die ze vonden; ze staken de stad El Viento en enkele funderingshuizen die van de steden waren geïsoleerd in brand; Een eerlijke burger die weigerde hen een bepaald geldbedrag te geven, werd met een touw om zijn nek gebonden en aan een paal gehangen en vervolgens aan de staart van een paard vastgebonden. Bij de brand in El Viento werd het, afgezien van de verbrande huizen, tot as gereduceerd tot een pakhuis met waardevolle voorraden. Door deze gebeurtenissen in 1917 werd het dorp El Viento onderdeel van Venezuela, dit vanwege de onmogelijkheid van Colombia om zijn territoria te verdedigen. Voor datzelfde jaar kwam de missie van de Dochters van Liefde (Vincentianen) aan het hoofd van de Franse zuster Zuster Marie Margarite Desplat.

In 1953 was het het centrum van steun voor de liberale guerrillastrijders van Guadalupe Salcedo in de tijd van geweld in de jaren vijftig. Gedurende deze jaren werd Arauca opnieuw het politieke centrum van de regio, omdat het de ontmoetingsplaats was van de guerrilla-troepen met de militaire regering van generaal Gustavo Rojas Pinilla voor het jaar 1955. Voor datzelfde jaar werd het dorp Arauca de hoofdstad van de Arauca National Intendancy onder leiding van de civiele en militaire chef My. Alfonso Lamus en My. César Ferro Duque. In 1958 startte het bedrijf Avianca vluchten vanuit deze stad en maakte regionale en nationale routes naar Cúcuta, Bogotá en Medellín. In 1959 werd het een gemeente met de directe manager ervan Alberto Pérez Delgado. De gemeente Arauca was niet immuun voor de aanwezigheid van de guerrillagroepen die momenteel actief zijn. In 1968 ontstond het Domingo Laín Sáenz-front van de ELN als product van de kolonisaties van de Araucanian Sarare, een jaar later zou het tiende front van de FARC-EP aanwezig zijn. De apostolische prefectuur Arauca wordt tot apostolisch vicariaat verheven, onder leiding van bisschop Miguel Builes 'bisschop Jesús Emilio Jaramillo van de gemeente Misiones de Yarumal. In 1974 kwamen de eerste evangelische missionarissen uit Bogotá, en de Mission of the Pinksterkerk was de eerste die een lidmaatschap had. In 1978 werden de palmbomen in de zogenaamde Avenida de las Maporas omvergeworpen vanwege hun fysieke achteruitgang en het bestratingsplan van de hoofdstraten van Arauca.

In 1983 vond de olieboom van Arauca plaats, dankzij de ontdekking van de oliebron Caño Limón in het landelijke gebied van de gemeente, voor het jaar daarop begon de Cravo-Norte Association haar activiteiten door de bedrijven OXY en Ecopetrol . Vanaf die datum is de bevolking van de gemeente in minder dan 7 jaar tijd gegroeid van 14.000 naar 30.000. De functies van het bisdom Arauca begonnen medio 1984, onder toezicht van het aartsbisdom Tunja, met territorialiteit in de gemeenten Arauca (Arauca, Cravo Norte), Arauquita, Saravena (Saravena, Fortul), Tame (Tame, Puerto Rondón) in het stadhuis van Arauca; La Cabuya in het stadhuis van Casanare; La Salina, Chita en Cubará in het departement Boyacá, met de eerste bisschop als voorzitter van Monseigneur Jesús Emilio Jaramillo, die later werd vermoord door de ELN in de buurt van het landelijke gebied van de naburige gemeente Arauquita in 1989. In 1990 werd hij benoemd tot bisschop van Arauca in zijn vervanger Arcadio Bernal Supelano.

Voor 1988 werden de eerste gemeenteraadsverkiezingen rechtstreeks gehouden in overeenstemming met wet 001/86, met als eerste kandidaten de advocaat Julio Acosta Bernal en de advocaat Manuel Caropresse Méndez, en de eerste was de winnaar van de gemeenteraadsverkiezingen. In 1990 is begonnen met de bouw van infrastructuurwerken, waaronder het Olympisch dorp, dat bestond uit een voetbalstadion (Estadio Municipal Julio Acosta Bernal) met een capaciteit van 4.500 mensen, Velodrome (Miguel Ángel Bermúdez) en La Manga van Coleo (Chapín Bello). Voor het jaar 1991 worden, volgens de nieuwe politieke grondwet, verkiezingen gehouden waaraan José Gregorio González Cisneros ´´Goyo´´ en Manuel Caropresse Méndez als kandidaten deelnemen, met ´´Goyo´´ de winnaar van deze verkiezingen voor een periode van drie jaar. Tijdens zijn periode hebben de mensen van Arauca een oplossing kunnen bieden voor de veelvuldige overstromingen door de perimeterdam te bouwen, die momenteel zijn naam draagt, door Nederlandse accountants. Op dezelfde manier wordt de eerste aanleg van het rioleringsnetwerk met internationale normen uitgevoerd door Franse bedrijven. Voor het jaar 1993 werd de dokter Ricardo Alvarado Bestene gekozen tot burgemeester tegen zijn directe rivaal, de advocaat Caropresse Méndez.



Arauca is de hoofdstad van het departement Arauca in Colombia, het is gelegen aan de oever van de Arauca rivier. Arauca staat in verbinding met Venezuela via de José Antonio Páez International Bridge; Het is verbonden met het centrum van het land via de Ruta de los Libertadores die de steden Caracas en Bogotá met elkaar verbindt.

De passaatwinden uit het noordoosten en zuidoosten, de verplaatsing van de Intertropical Convergence Zone (ITCZ) en de oostelijke Cordillera zijn de belangrijkste factoren die het klimatologische gedrag in het departement Arauca bepalen. De lengtestrook tussen Piemonte en de oostflank tussen 1.000 en 2.000 m boven zeeniveau is het meest regenachtige gebied; de neerslag reikt tot 4.000 mm per jaar, in tegenstelling tot de gebieden met minder neerslag, die zich op hoogtes van meer dan 4.000 m boven zeeniveau bevinden in de Sierra Nevada del Cocuy en in het oostelijke deel van het departement, waar jaarlijkse neerslag is minder dan 1.500 mm.



Het regenregime is in wezen monomodaal, met een regenseizoen dat de maanden maart tot november omvat. Op het grondgebied zijn er warme, gematigde, koude en besneeuwde thermische vloeren. Het deelt het El Cocuy National Natural Park met het departement Boyacá.



De economie van Arauca is voornamelijk gebaseerd op olie-exploitatie, veeteelt, landbouw, diensten en handel. Het belang van olie komt tot uiting in haar bijdrage aan het departementale BBP, dat in hoge mate afhangt van deze activiteit. De veehouderij is gericht op het fokken, fokken en mesten van vee; de commercialisering is gericht op Puerto López, Bucaramanga en Cúcuta.



De landbouwproductie is vooral bedoeld om aan de lokale vraag te voldoen. Onder de gewassen vallen de banaan, cacao, traditionele maïs, cassave, gemechaniseerde droge rijst, koffie, suikerriet en bonen op. De visserij op meerval, bocachico en cachama vormt een lijn van zeker belang; De productie wordt gedistribueerd naar Cúcuta, Bucaramanga, Ibagué, Cali en Santafé de Bogotá D.C.





Net als in de hele regio van de Orinoquía zijn zang, muziek, dansen, gebruiken, mythen en legendes uitingen van culturele rijkdom. De joropo is het genre dat de activiteiten uitdrukt die door de bewoners van de vlaktes worden uitgevoerd. Coleo, een traditioneel festival in het hele departement Arauca, wordt gevierd tussen de maanden augustus en december. De contrasten tussen bergen en vlakten bieden de bezoeker exotische landschappen, waaronder de lagune van La Plaza, kristalheldere beken, watervallen en zijn imposante rotswanden; in de savanne trekken de diversiteit aan flora en fauna en haar prachtige landschappen de aandacht.

---