---

Precolumbiaans tijdperk

Sinds de pre-Spaanse tijd worden Riohacha en het schiereiland La Guajira bewoond door inheemse gemeenschappen zoals de Guanebucanes, die grote goudsmeden waren, de caquetíos, makuiras, anates, cuanaos en andeenales. Momenteel wordt het gemeentelijk grondgebied van Riohacha bewoond door een grote inheemse Indiaanse bevolking, voornamelijk uit de Wayúu-gemeenschap (wiens taal de Wayuunaiki is van de Arawak-taalfamilie) en uit de inheemse gemeenschappen op de hellingen van de Sierra Nevada de Santa Marta, zoals de Wiwa van de Damana-taal, de Kogui van de Koguian-taal en de Ika of Arhuacos van de Ikan-taal, alle talen van de Chibcha-taalfamilie.

Spaanse kolonisatie

Tijdens de 16e eeuw werd het grondgebied van het schiereiland betwist tussen de regeringen van Santa Marta en Venezuela, vanwege het bestaan ​​van parels. De eerste echte populatie aan de kust van Guajiras vond plaats in de tweede helft van het jaar 1538 als gevolg van de overdracht van een hele parelvereniging van het eiland Cubagua (Venezolaanse Caraïben). Ze noemden deze stad Nuestra Señora Santa María de los Remedios del Cabo de la Vela. Vervolgens vindt een tweede transfer plaats, dit keer naar de oevers van de monding van de La Hacha-rivier (tegenwoordig Ranchería-rivier), vanaf de tweede helft van het jaar 1544 en culmineerde in het midden van het jaar 1545, met de doop: 'Onze-Lieve-Vrouw Santa María de los Remedios del Río de la Hacha´, ter ere van het beeld van de Maagd van Los Remedios die volgens de traditie werd meegenomen uit de parelbaai van Cabo de la Vela toen de haven werd aangevallen en geplunderd door Engelse piraten op zoek naar parels.

De exploitatie en cultivatie van parels was tot voor kort de belangrijkste activiteit van deze bevolking. In het jaar 1547 ontving Riohacha de titel van autonome stad door middel van twee koninklijke cédulas uitgegeven door de Spaanse kroon in de maanden september en oktober. In 1596 werd Riohacha aangevallen door de Engelse piraat Francis Drake toen hij hoorde van de kwaliteit van zijn parels. De belegering van Riohacha bleek fataal voor Drake's gezondheid, die datzelfde jaar stierf bij zijn terugkeer naar Europa besmet met mazelen.

In 1769 beleefde Riohacha de opstand van de Wayuu, die de stad op 2 mei innamen en de koloniale bestuurders dwongen een andere volgorde van behandeling met de inboorlingen van het schiereiland te heroverwegen.

Republikeinse periode

In het jaar 1820, op 25 mei, vindt de slag om Laguna Salada plaats, waardoor de stad onafhankelijk wordt van zijn favoriete zoon, admiraal José Prudencio Padilla. De stoffelijke resten van admiraal José Prudencio Padilla rusten in de kathedraal Nuestra Señora de los Remedios, die later ter ere van dit voorname personage werd uitgeroepen tot nationaal erfgoed van Colombia. Het centrale plein van Riohacha is vernoemd naar deze admiraal, die een held was in de zeeslagen voor de onafhankelijkheid van Colombia en Venezuela.

Gedurende de rest van de 19e eeuw was Riohacha commercieel verbonden met de havens van Engeland, Holland, met de Caribische eilanden, Panama en New York. Het gebied viel onder het departement Magdalena tot 1871, het jaar waarin het het nationale grondgebied werd, en behield die categorie tot 1898, toen het werd gepromoveerd tot het bestuur van La Guajira. In 1911 werd hij gedegradeerd tot de categorie Politiebureau en in 1954 keerde hij terug naar het nationaal kwartiermeester. Ten slotte werd in 1965 een afdeling opgericht.

20e en 21e eeuw

Al in de twintigste eeuw benadert de Rijksoverheid de stad en betrekt deze bij de sociale dynamiek van het land. In 1965 werd het de hoofdstad van het nieuw opgerichte departement La Guajira. Tegenwoordig heeft Riohacha een bevolking van 169.000 inwoners, bestaande uit een etnische diversiteit zoals de Wayuu, de Wiwa, de Kogui en Ika, evenals een grote gemeenschap van Afro, mestizo en Creoolse afkomst. Volgens de laatste ontwikkelingsplannen wil de stad een ontwikkelingspool worden voor ecotoerisme en cultureel toerisme. Riohacha was in de 19e eeuw de bakermat van de meest populaire muziek in Colombia, tegenwoordig bekend als Vallenato.





Riohacha, genaamd Wayuunaiki, ´´Süchiimma´´, is de meest noordelijke stad van het Caribisch gebied van Colombia, de hoofdstad van het departement La Guajira, gelegen 1.486 kilometer ten noordoosten van de hoofdstad van het land en 160 kilometer ten noordoosten van Santa Marta. . Met een bevolking van 167.865 inwoners (volgens de DANE-volkstelling van 2005), is het een van de oudste post-Spaanse steden in Colombia en Amerika, gesticht in 1545. In 1596 werd het aangevallen door de Engelse piraat Francis Drake. Het is een haven aan de monding van de rivier Ranchería.

Riohacha is ook de geboorteplaats van verschillende prominente figuren op nationaal en regionaal niveau, zoals José Prudencio Padilla (1788 - 1828), wiens naam wordt geëerd in de Venezolaanse stad Almirante Padilla of in de klasse van de Colombiaanse militaire schepen Almirante Padilla. Padilla was ook de held van de Slag om Maracaibo in 1823. Het is ook de geboorteplaats van Francisco El Hombre, een personage dat wordt beschouwd als een voorloper van de Vallenato-muziek. Andere personages zijn Luis Antonio Robles (zwarte premier van Colombia) en de grootouders van moederskant van Nobelprijswinnaar Gabriel García Márquez: kolonel Nicolás Márquez en Tranquilina Iguarán Cotes.

De naam Riohacha stamt uit dezelfde periode van de Spaanse verovering en landkolonisatie in La Guajira (1526-1536). Er zijn drie verschillende versies over de oorsprong ervan, allemaal gerelateerd aan de verkenning van de plaats van de monding van een rivier in het middelste deel van het schiereiland. De eerste versie vertelt over de redding die een jonge inheemse man doet aan een verloren en dorstig Spaans bataljon en hen naar de ontmoeting met de rivier leidt; Als beloning geeft de kapitein de inboorling een bijl en doopt hij de plaats als El Río de La Hacha. De tweede versie spreekt van hetzelfde Spaanse bataljon waarvan de kapitein zijn symbolische bijl verliest bij het oversteken van de rivier; als troost doopt hij het Río de La Hacha. De derde versie documenteert de ontdekking van een prachtige bijl die op de oever van de rivier werd begraven door een bataljon Europese ontdekkingsreizigers, die tot nu toe geloofden dat zij de eersten waren die die plek bereikten. Op deze manier noemden ze het River of the Axe.

Het woord Süchiimma betekent in de Wayuunaiki-taal Land van de Rivier: Süchii (rivier) en Mma (land). De stad staat ook bekend als Portal de Perlas (een toespeling op de pareloorsprong), de hoofdstad van de magische Arreboles (de mooiste zonsondergangen in de Colombiaanse Caraïben) en de Mestiza del Nordeste (vanwege het rijke multiculturalisme en de noordoostelijke passaatwinden) .

Riohacha ligt in het centrale linkerdeel van het departement La Guajira, dit gebied grenst in het noorden aan de Caribische Zee, in het oosten aan de Ranchería-rivier, Manaure en Maicao, in het zuiden aan de gemeenten Hatonuevo, Barrancas, Distracción, San Juan del Cesar en in het westen met de gemeente Dibulla en de Caribische Zee.

De gemeente beslaat ongeveer een kwart van het departementale grondgebied met een oppervlakte van 491.383 ha, waarvan 133.980 tot inheemse reservaten, 134.444 tot het nationale natuurpark Sierra de Santa Marta en 4784 tot het heiligdom van flora en fauna van de flamingo's.

Een belangrijke tak van de economie is vee: runderen, varkens, paarden, muildieren, ezels, geiten en schapen; Vissen, vooral schaaldieren, schildpadden en parels, wordt met de hand gedaan. De bosexploitatie van indigo, mahonie, ceder, divivi, guayacán, mangrove, eik, totumo is belangrijk. Het mist een maakindustrie.

Stedelijke helm

Volgens de volkstelling van 2005 is de belangrijkste economische activiteit in het stedelijk gebied de handel (52%), die werd gestimuleerd door de bouw van twee hypermarkten (Carrefour en Super Almacén Olímpica) en het Suchiima-winkelcentrum, die klanten aantrekken uit naburige steden die vroeger in Maicao winkelden. De tweede economische lijn van de stad is dienstverlening (30%), Overige activiteiten (10%) en Industrie (8%).





Het toeristische profiel van Riohacha, en het departement La Guajira in het algemeen, is Cultureel Toerisme. Momenteel is er potentieel of is er potentieel voor verschillende trends zoals agrotoerisme in de Agro-industriële Corridor (Corregimientos de Tigreras, Choles en Matitas), ecotoerisme in gebieden zoals het Heiligdom van Flora en Fauna Los Flamencos (Corregimiento de Camarones), Pozo García (Corregimiento de Tomarrazón) en de Ranchería River Delta (Casco Urbano. Commune 9) of strandtoerisme dat de kustcorridor beslaat die loopt van de oostelijke rand van de monding van de Enea-rivier tot de westelijke rand van de monding van de Ranchería-rivier met verschillende stranden ongerepte stranden en zes (6) stadsstranden (Marbella Beach, Guapo Beach, Muelle Beach, Gimaura Beach ´´La Boca´´, Valle de los Cangrejos Beach en La Raya Beach), allemaal wit zand omzoomd door kokospalmen en de Tourist Pier (sinds 1936). Er zijn ook: de Malecón of Paseo de la Marina, die 's nachts wordt verlicht met veelkleurige lichten die het een sfeer van eeuwigdurend festival geven, het historische centrum, de Laguna Salada, de tombe van Francisco El Hombre (Corregimiento de Villa Martín of Machobayo) en het Los Flamencos Fauna and Flora Sanctuary, in de wijk Camarones.

Tot de historische gebouwen die door de gemeenschap het meest worden gewaardeerd, behoren de kapucijnerkapel, de balkons van Third Street, het huis van Emilio Vence, het huis van de bronnen, het huis van Vladimiro Pérez, het kantoor van de burgemeester, het monument voor de admiraal Padilla, de kathedraal Nuestra Señora de los Remedios, het douanekantoor en het Aurora Theater.

PASEO DE LA MARINA

Gevormd door de stranden van de stad en de verbinding met de Tourist Pier en de Camellón op de kuststrook van Avenida La Marina, ontworpen om de wandeling op je gemak uit te oefenen, te genieten van het landschap van de Caribische Zee en de ontwikkeling van het gesprek tussen de voorbijgangers . Het heeft twaalf interpretatieve kolommen over het landschap en de cultuur van La Guajira.

VALLEI VAN DE CANGREJOS

Een plaats in het noordoosten van de stad, gelegen in de delta van de Ranchería-rivier, verspreid door de Kalaankala-arm. Het ontleent zijn naam aan de grote populatie schaaldieren (krabben en krabben uit brakke wateren) die op deze plek leven. De belangrijkste vegetatie bestaat uit de rode (Rhizophora Mangle), witte (Laguncularia Racemosa), zwarte (Avicennia Germinans) en Button (Conocarpus Erecta) mangroven. De kenmerken van het strand omschrijven het op het gebied van ecotoerisme aan de kust.

LAGUNE SALADA

Deze lagune vormt het grootste waterlichaam in het stedelijk gebied van Riohacha. Vroeger was het een heel ecosysteem dat verbonden was met de Ranchería River Delta met een grote populatie trekvogels en inheemse vogels; De omvang van zijn wateren was zodanig dat het op 25 mei 1820, tijdens de strijd van de onafhankelijkheid, oorlogsschepen toestond, onder bevel van de patriotten van admiraal José Prudencio Padilla, wat aanleiding gaf tot de Slag om Laguna Salada. . Momenteel wordt een uitgebreid herstelplan geïmplementeerd om het weer te verbinden met de Ranchería River Delta en met de kleine Lagunas de Bocagrande en La Esperanza.

SHI MUKSHI (The Black Line):

Concept van heilige ruimtes, behorend tot de Wiwa, Kogui en Ika Cosmovision (Arhuacos), de oudere broers, inwoners van de Sierra Nevada de Santa Marta. Het zijn energetische locaties, in de contouren van de Sierra, waarvan wordt aangenomen dat ze grote vitale energieën bevatten voor de harmonie van de wereld of de duurzaamheid van plaatsen die gevoelig zijn voor vervuiling. In de gemeente Riohacha wordt het op tal van plaatsen verdeeld rond de monding van de Ranchería-rivier (aan beide oevers), de Laguna Salada, de Laguna de Bocagrande, La Laguna de La Esperanza, de monding van de Arroyo Guerrero, de Boca de Camarones ... andere verspreid over heuvels en op plaatsen met heilige bomen. Pagamentos-ceremonies worden daar gehouden met gebeden tot Serankua en offergaven van bloemen en stenen. Het behoud van deze sites is van vitaal belang voor het evenwicht van de aarde.

HET HEILIGDOM LOS FLAMENCOS VAN FLORA EN FAUNA

In het landelijke gebied van Riohacha ligt de stad Camarones, het voorouderlijk land van de uitgestorven Guanebucanes; Deze stad ligt ongeveer 20 kilometer ten zuidwesten van Riohacha, grenzend aan de Caribische Zee en aan de oever van de Troncal del Caribe Highway, met watermassa's zoals de Cienaga Navío Quebrado en Laguna Grande, die dit natuurreservaat van grote toeristische attractie vormen.

Het "heiligdom" is het grootste toevluchtsoord voor de roze flamingo's (Tokoko) in La Guajira, die rijke voedingsstoffen in het water vinden vanwege de samenvloeiing van zout en zoet water en de overvloed aan vis uit de lagere wateren van het reservaat. De bevoorrechte fauna omvat baaien, miereneters, herten, tigrillos, vossen en een grote verscheidenheid aan estuariene en continentale vogels.

Het heeft een administratieve hut, een kleine houten auditorium en een gezellig logies- en voedselsysteem (hutten in Bareheque en verse zeevruchten) die worden bijgewoond door de inboorlingen van de plaats: inheemse en Afro-Jiros.

Cultuur

Riohacha is Caraïbisch, multi-etnisch en multicultureel, het is een stad die verrijkt is door een grote diversiteit aan riten, gebruiken, tradities en culturele manifestaties, gevoed door zijn nieuwe kolonisten: Afro-afstammelingen en Europeanen, en zijn voorouderlijke inheemse bewoners: in de vlakten van de Wayuu en in de Sierra Nevada de Santa Marta de Wiwa en de Kogui.

De stad heeft een stadium van socialisatie van cultuur meegemaakt sinds de jaren 90 toen, naast de festiviteiten van de townships, gemeenten en buurten, ook festivals en culturele evenementen werden gehouden zoals het Theaterfestival Teatrízate, het Festival de Cuenteros Akuentajui, het Itinerant Dance Festival en het Dance for Couples Festival, het Bolero Festival, het Pajará Festival (vallenata-muziek), het Alternative Poetry Festival en een ander cultureel evenement begint in oktober 2009 die zeker zal doorgaan met de toenemende schaal van de cultuur van deze stad, The Meeting of Oral Narrators of the Caribbean. De meest traditionele culturele evenementen zijn het Patronal Festival van de Virgen de los Remedios (2 februari), het Riohacha Carnival en het National Dividivi Festival. Onlangs zijn er high-impact evenementen georganiseerd op nationaal en internationaal niveau, zoals het Hay Festival Riohacha (hoofdstuk van het Hay Festival Cartagena de Indias) en het Francisco el Hombre Festival van hedendaagse vallenata-muziek.

In de stad zijn er 3 openbare bibliotheken: Departementale Bibliotheek Hna. Josefina Zúñiga, Almirante Padilla Bibliotheek en Banco de la República Bibliotheek, evenals de Universiteit van La Guajira Bibliotheek en een dozijn schoolbibliotheken

Curiosa: De term GUAJIRO is niet alleen de gentilicio van de inboorlingen van deze afdeling, maar is ook een Cubaans idioom dat BOER betekent.

---