---

Santiago de Cali is een van de oudste steden van Colombia en op het Amerikaanse continent. De stichting dateert uit het jaar 1536 door de veroveraar Sebastián de Belalcázar, slechts drie jaar na de oprichting van Cartagena de Indias (1533), twee jaar vóór de oprichting van Santa Fe de Bogotá (1538) en 26 jaar na de stichting van de eerste Spaanse bevolking op het continent: Santa María la Antigua del Darién (1510), verdwenen.

Precolumbiaans tijdperk

Cali en in het algemeen de regio tussen de Andes en de Pacifische kust van het departement Valle del Cauca vormen een archeologisch interessant gebied uit het precolumbiaanse tijdperk. Hoewel veel Indiaanse volkeren in de regio direct verwant zijn met Caribische families, wordt ook de waarschijnlijkheid van oude Meso-Amerikaanse culturele invallen geanalyseerd. In de buurt van Cali zijn er archeologische overblijfselen van de Calima-cultuur, die behoren tot de Caribische taalfamilie.

Toen de Spanjaarden arriveerden, woonden de Gorrones-indianen tussen de huidige gemeenten Roldanillo en Cali - de grootste gorrón-nederzetting bevond zich aan de rivier de Pescador, nabij de huidige steden Zarzal en Bugalagrande. De Gorrones ruilden met de Quimbaya die in het noorden van het huidige departement Valle del Cauca en het Eje Cafetero woonden.

Verovering

In 1534 stichtte Sebastián de Belalcázar de stad Quito in een expeditie gestuurd door Francisco Pizarro. Later, op zoek naar El Dorado, betrad hij het huidige Colombiaanse grondgebied en stichtte de stad Popayán. Als de overheersing van het Inca-rijk niet erg gecompliceerd was, zou de val van de Indiaanse volkeren van het huidige Colombia ook niet moeilijk zijn, gezien de politieke organisatie van de confederatie van stammen. Op weg naar het departement Valle del Cauca trokken de Spanjaarden door de regio Timbas, die vluchtten en hun stad en bezittingen achterlieten, wat een gemakkelijke buit voor de Europeanen betekende. Op hun reis naar het noorden kwamen de veroveraars op het grondgebied van het Jamundí-opperhoofd, wiens volk het gebied tussen de rivieren Pance en Jamundí domineerde. De jamundíes verzetten zich krachtig tegen de indringers en vochten met gifpijltjes en pijlen tegen de Spaanse haakbussen en zwaarden.

Na de nederlaag en de verovering van het Jamundí-volk kregen de Spanjaarden goud, wat duidelijk hun ambitie en hun moed om op te trekken naar het noorden versterkte. De laatste belangrijke schakel in de regio werd gevormd door het felle opperhoofd Petecuy en zijn volk, gelegen tussen de Lilí-rivier en de westelijke Cordillera van de Andes. Petecuy stond tegenover de indringers met een groot leger, bestaande uit een confederatie van stammen. De definitieve strijd waarbij een van de oude vorsten van Amerika onder Europese heerschappij viel, vond plaats op Witte Dinsdag in 1536.

In tegenstelling tot Petecuy en Jamundí gaven de Gorrones zich gemakkelijk over aan de Spanjaarden. De gedomineerde Indiaanse volkeren waren verdeeld zoals in alle ontluikende koloniën, in de encomiendas en andere structuren van het Spaanse domein. Het fenomeen rassenvermenging begon ook met de vermenging tussen Spanjaarden (die de veroveringen bereikten zonder vrouwen) en aboriginals. Later, met het brengen van tot slaaf gemaakte Afrikanen naar Amerikaanse bodem, zou dit proces grotere dimensies krijgen.

Stichting en kolonie

Op 25 juli 1536 stichtte Belalcázar Santiago de Cali, aanvankelijk gevestigd ten noorden van de huidige positie, nabij Vijes en Riofrío. Op bevel van Belalcázar verplaatste kapitein Miguel Muñoz de stad naar de huidige plaats, waar de kapelaan Fray Santos de Añasco een mis vierde op de plaats die vandaag wordt ingenomen door de Iglesia de la Merced.

Tijdens de kolonie maakte Santiago de Cali deel uit van de regering van Popayán, die op haar beurt deel uitmaakte van het Quito-publiek. Hoewel Cali aanvankelijk de hoofdstad van de regering was, kende Belalcázar deze functie in 1540 toe aan Popayán vanwege het gematigde klimaat van die stad.

Tot de 18e eeuw werd een groot deel van het huidige grondgebied van Cali bezet door boerderijen. De stad was slechts een klein dorp in de buurt van de rivier de Cali. De haciënda's waren eigendom van de Spaanse klasse, die talloze slaven had en hun land wijdde aan veeteelt en het planten van suikerriet. Veel van deze boerderijen zouden aanleiding geven tot de huidige wijken, zoals Cañaveralejo, Chipichape, Pasoancho, Arroyohondo, Cañasgordas, Limonar en Meléndez.

In de koloniale tijd nam Cali een strategische positie in voor de handel. Door zijn ligging zou het opnieuw een sleutellocatie worden in de doorgang tussen de mijnregio's Antioquia, Chocó en Popayán. Op dat moment werd het eerste ruiterpad tussen Buenaventura en Cali aangelegd.

De verbonden steden van Valle del Cauca

Op 3 juli 1810 riep Santiago de Cali zijn onafhankelijkheid uit van de regering van Popayán. Deze opstand vond plaats 17 dagen voor de Onafhankelijkheidsschreeuw in Santa Fe de Bogotá. De onafhankelijken zochten steun voor hun zaak en vormden de ´´Vriendelijke steden van Valle del Cauca´´ die Cali, Cartago, Toro, Buga Anserma en Caloto samenbrachten.





Cali (officieel Santiago de Cali) is de hoofdstad van het departement Valle del Cauca in Colombia en de derde meest bevolkte stad van het land, na Bogotá en Medellín. Het grootstedelijk gebied van Cali bestaat uit de gemeenten Candelaria, Jamundí, Palmira en Yumbo en behoort tot de 150 grootste agglomeraties ter wereld.

Als departementale hoofdstad herbergt het het hoofdkantoor van de regering van Valle del Cauca, de departementale vergadering, het departementale gerechtshof, de procureur-generaal, instellingen en staatsorganen, en is het ook het hoofdkantoor van officiële bedrijven zoals de gemeentelijke EMCALI.

Santiago de Cali werd gesticht in 1536 en hoewel het een van de oudste steden in Amerika is, versnelde de ontwikkeling ervan pas in de jaren dertig tot het een van de belangrijkste economische en industriële centra van het land werd en het belangrijkste stedelijke, culturele en culturele centrum. economisch, industrieel en agrarisch van het zuidwesten van Colombia.

De stad heeft een samengestelde naam in de stijl van bijna alle Spaanse stichtingen in Amerika. Santiago (een van de meest wijdverspreide namen op het continent dankzij de devoties van Santiago de Compostela in Spanje), eert de apostel Santiago. Cali is opgericht op 25 juli, de dag die de datum viert van de apostel Santiago, de belangrijkste beschermheer van Europa. Daarom krijgt de stad deze naam. De naam Cali, aan de andere kant, heeft verschillende lezingen: het kan afkomstig zijn van de Paez Caly-taal (breien zonder naalden) of mogelijk verwijst het naar een van de Indo-Amerikaanse volkeren of de naam die de regio en een rivier ten zuiden van de stad gaf, Lili (in paez, "nat"). Er wordt ook gedacht dat het inheemse Mexicanen waren in dienst van de veroveraars die de naam aan Cali gaven, van de Azteekse calli (´´casa´´) of mogelijk een woord van Quechua-oorsprong geïntroduceerd door de Yanaconas-indianen die werden meegebracht door de oprichter Sebastián van Belalcázar uit Ecuador, interpretatie ondersteund door het bestaan ​​van een inheemse bevolking genaamd ´´Cali Cali´´ in de buurt van Quito. De meest waarschijnlijke etymologie is paez, aangezien verschillende namen in Valle del Cauca hun betekenis in die taal vinden, vooral als het oude woordenboek van Eugenio del Castillo y Orozco wordt gevolgd.



Geografisch gezien ligt Cali in de Cauca-riviervallei, de op een na grootste van het land. Ter hoogte van Cali is deze vallei 35 km breed en het stedelijk gebied ligt aan de westkant van de rivier. Het westelijke deel van de stad wordt bewaakt door de beroemde Farallones de Cali, die deel uitmaken van de westelijke Cordillera van de Colombiaanse Andes.

De gemeente Cali grenst in het noorden aan Yumbo en La Cumbre, in het noordoosten aan Palmira en in het oosten aan Candelaria. In het zuiden ligt de gemeente Jamundí, in het zuidwesten het landelijke gebied Buenaventura en in het noordwesten Dagua.

De stad is vlak met een gemiddelde hoogte van 1.000 meter boven zeeniveau. Cali ligt ook op een neuralgisch en strategisch punt: in het westen (ongeveer 100 km) verbindt het met de haven van Buenaventura aan de Pacifische kust, en in het noordoosten het industriële centrum van Yumbo waarmee het het grootstedelijk gebied van Cali vormt. De stad is een opstap naast de Pan-American Highway en daarmee een verplichte stap van Colombia naar Ecuador.





De culturele activiteit van de stad bloeide rond centra zoals het Departementale Instituut voor Kunst en Cultuur, het Populair Instituut voor Cultuur, de Stadsschouwburg, het Tertulia Museum voor Moderne Kunst, de Beethovenkamer, de Departementale School voor Theater en de University of the Valley.

Het stadstheater werd in 1927 ingewijd. Het is het grote culturele centrum van Cali geweest waar door de jaren heen belangrijke nationale en internationale artiesten hebben opgetreden. Met het advies van Enrique Buenaventura werd de Departementale Theaterschool opgericht in 1955, Maestro Buenaventura was de eerste directeur van het Centro Colombiano de Teatro in 1957 en promootte sterk de oprichting van het Cali Experimental Theatre (TEC) in 1958.

Het museum voor moderne kunst La Tertulia werd ingehuldigd in 1956 en was een tentoonstellingsruimte voor het werk van grote nationale en regionale meesters zoals: Edgar Negret, Hernando Tejada, Lucy Tejada en Alejandro Obregón

Een andere belangrijke instelling in de Vallecaucan-kunsten is het Instituto Colombiano de Ballet Clásico (Incolballet), dat in 1978 werd opgericht door Maestra Gloria Castro.

Festivals en culturele bijeenkomsten

• Nationale en internationale bijeenkomst van volksdansen Mercedes Montaño. Om dansen uit de Andes en de Stille Oceaan te promoten. Het vindt plaats in het Los Cristales Open Air Theatre. In 2006 werd de XII-versie gemaakt.

• Internationaal Poëziefestival. Het wordt sinds 2000 jaarlijks gehouden in het Cali Cultural Center. De V-versie vond plaats in 2005, met poëzierecitals, lezingen en workshops.

• Petronio Álvarez Pacific Music Festival. Het vindt plaats in augustus op de Plaza de Toros. Verwacht wordt dat het voor het jaar 2010 zal worden gehouden in het Pascual Guerreo Stadium, vanwege de geweldige ontvangst van dit evenement op lokaal en nationaal niveau. Er worden prijzen toegekend in drie categorieën: gratis, chirimía, marimba en percussie.

• Internationaal kunstfestival van Cali. Het wordt om de twee jaar gehouden, in 2005 werd versie XII gevierd. Er kunnen verschillende artistieke manifestaties worden gewaardeerd: theater, dans en beeldende kunst. De Jorge Isaacs-prijs voor literatuur wordt toegekend.

• Cali Theaterfestival. In mei 2007 werd in de stad het VI Theaterfestival gehouden. Het festival loopt sinds 1999.

• CALIBRE Alternative Rock Festival. Het wordt gehouden sinds 2006 en presenteert alternatieve rockbands in het muziekpark.

• Wereld Salsa Cali Festival. In september 2009 vond de IV-versie van het festival plaats, die in de stad Cali talloze bezoekers uit verschillende landen verwelkomde met meer dan 13.000 mensen. Met een duur van 3 dagen trilde Cali met de concurrentie, waarin de Caleños alle prijzen sleepten.

• Festival van Jazz Fusion en Experimenteel AJAZZGO. Het wordt gehouden sinds 2000 en presenteert lokale, nationale en internationale jazzgroepen met een duur van 10 dagen die concerten presenteren in verschillende podia, zoals het Stedelijk Theater, het openluchttheater Los Cristales, het Jorge Isaacs-theater, onder anderen.

---